Χριστούγεννα: η εορτή της Ενανθρώπησης του Θεού και η γενέθλια μέρα της ανθρωπότητας

" Απρόσμενοι οι τρόποι με τους οποίους ενεργεί ο Θεός. Ασύλληπτοι στην ανθρώπινη λογική. Τα γεγονότα των Χριστουγέννων επιβεβαιώνουν αυτή την αλήθεια. Ο Ιησούς Χριστός, ο Λυτρωτής του κόσμου, δεν εισέρχεται στην ιστορία της ανθρωπότητος ως στρατηλάτης ή πανίσχυρος κυβερνήτης. Δεν επιβάλλεται με εξωτερική ισχύ, πλούτο, σοφία. Γεννιέται σε τόπο φτωχικό, στη φάτνη ενός στάβλου, σε περιβάλλον αφιλόξενο, αδιάφορο έως εχθρικό. Η στοργική μητέρα Του «ἐσπαργάνωσεν αὐτόν, καὶ ἀνέκλινεν αὐτὸν ἐν τῇ φάτνῃ, διότι οὐκ ἦν αὐτοῖς τόπος ἐν τῷ καταλύματι»(Λουκ.2:7). 

[...]  

Η εορτή των Χριστουγέννων, αδελφοί μου, μας θυμίζει τις ιδιαίτερες συνθήκες και δυσκολίες μέσα στις οποίες βάδισε από βρέφος ο Ιησούς Χριστός. Αλλά, κυρίως, ότι Αυτός είναι ο Λόγος ο Οποίος «ἐσαρκώθη… καί ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν». Κι εμείς συχνά αντιμετωπίζουμε ανυπέρβλητες αντιξοότητες.  Ας μην τα χάνουμε.  Η πίστη στον Χριστό χαρίζει την πεποίθηση ότι δεν είμαστε μόνοι σε ένα έναν κόσμο σκληρό. Ο ένσαρκος Λόγος του Θεού παραμένει αδιάκοπα μαζί μας. Αυτός δίνει νόημα,  φως και δύναμη σε κάθε φάση της ζωής μας. Αυτός ανοίγει περάσματα σε δύσβατους τόπους Προσφέρει τη δυνατότητα υπερβάσεως του ανθρωπίνως αδυνάτου. Με τη βεβαιότητα ότι «τὰ ἀδύνατα παρὰ ἀνθρώποις δυνατὰ παρὰ τῷ Θεῷ ἐστιν» (Λουκ. 18:27) ,ας εορτάσουμε τα Χριστούγεννα, αντλώντας έμπνευση, αντοχή και ελπίδα στις μικρές ή μεγάλες δοκιμασίες, στα  προσωπικά και κοινωνικά μας προβλήματα"

Αρχιεπισκόπου Αλβανίας Αναστασίου, "Μήνυμα Χριστουγέννων 2014".

Στην υμνολογία της Εκκλησίας αποτυπώνεται  με σαφήνεια ότι "ο Θεός έγινε άνθρωπος για να γίνει ο άνθρωπος θεός κατά χάριν" (Μέγας Αθανάσιος, Λόγος περί ενσαρκώσεως του Λόγου).

Στο δυτικό πολιτισμό η εορτή των Χριστουγέννων έλαβε πολλές φορές ένα διαφορετικό νόημα. Ιδιαίτερα τις τελευταίες δεκαετίες, το νόημα αυτό συνδέθηκε με τον υπερκαταναλωτισμό και ουσιαστικά με την αυτοειδωλοποίηση του ανθρώπου.

Στο παρακάτω τραγούδι του Φοίβου Δεληβοριά αποειδωλοποιείται το υπερκαταναλωτικό "τελετουργικό" κλίμα, που θεμελιώνεται στην εορταστική υποκρισία και απομονώνει τον άνθρωπο από τον συνάνθρωπό του. 

Συγχρόνως, είναι δυνατό το κάλεσμα για επανεύρεση του εαυτού μας και για αναζήτηση-εξύψωση των γνήσιων, ειλικρινών και ανιδιοτελών αγαπητικών σχέσεων μεταξύ των ανθρώπων.

"Χριστούγεννα, μια φάτνη να χωράει το κενό [...] γιορτάζω για να αλλάξουμε οριστικά. 

Χρόνια πολλά, 

χωρίς να προσποιούμαι τίποτα πια"

Τέλος, ας μη λημονούμε τους πρόσφυγες κι ας θυμόμαστε ότι κι ο Χριστός υπήρξε πρόσφυγας κατά τη νηπιακή του ηλικία.
Παρακάτω ακολουθεί ένα εξαιρετικό video από το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών (Π.Σ.Ε.) σχετικό με αυτό το θέμα.

Για την παρουσίαση της δ.ε. 8. του Μαθήματος των Θρησκευτικών της Α΄ Λυκείου πατήστε ΕΔΩ